Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Inzamelen en verwerken van keukenafval (groente-fruit, ofwel GF), dat onder verantwoordelijkheid van de gemeente gebeurt, is in het kader van de circulaire economie belangrijk. In wijken met hoogbouw wordt GF echter niet apart ingezameld, en is het vrijwel onmogelijk om GF op een hoogwaardige manier te verwerken. Wanneer GF via het afvalwater wordt ingezameld, kunnen gemeenten meer GF op een duurzame manier verwerken.
Om grondstoffenterugwinning in het algemeen uit afvalwater efficiënter te maken, is het wenselijk de concentraties van grondstoffen te verhogen. Dit kan door meer organisch afval toe te voegen, en minder water. We spreken hierbij van de “nieuwe waterketen”: via een voedselrestenvermaler (VRV) komt GF in het riool terecht. Samen met het geconcentreerde huishoudelijke toiletwater (ook wel zwart water genoemd) kan dit worden vergist in een rioolwaterzuiveringsinstallatie
(rwzi). Dat is een energievriendelijke manier om afvalwater te behandelen en grondstoffen terug te winnen.
De impact van het gebruik van een VRV in afvalwaterzuiveringsinstallaties is wereldwijd bestudeerd en in mindere mate het effect op het gemeentelijk rioolstelsel. De effecten op de binnenriolering zijn echter nog veel minder bekeken. Kennis van praktijkervaringen met voedselresten in riolen is in Nederland nog zeer beperkt. Dit komt onder andere doordat op dit moment de toepassing van VRV met lozing op het gemeentelijk riool verboden is, uitgaande van de veronderstelling dat dit problemen oplevert voor de rioleringsinfrastructuur. Er zijn geen praktische sterke onderzoeksresultaten die het gebruik van VRV in Nederland bevestigen of tegenspreken, en er is vooral geen onderzoek gericht op de effecten van binnenriolering.
Auteurs: Julian Muñoz Sierra en Mirjam Blokker, KWR Water Research Institute