Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Het Oberlin College als concreet voorbeeld
Het huidige milieudenken spoort aan tot ‘beperken, hergebruiken en recyclen’, ofwel: doe meer met minder om de schade te beperken. Maar dat leidt, zoals chemicus Michael Braungart en architect William McDonough in hun visionaire boek ‘Cradle-to-Cradle: Remaking the Way We Make Things’ aangeven, alleen maar tot het instandhouden van het productiemodel van ‘cradle to grave’, dat enorme hoeveelheden afval en vervuiling produceert. Op de site van cradle2cradle wat beschreven wat cradle to cradle is [1].
Cradle to Cradle is een nieuwe kijk op duurzaam ontwerpen, waarvan de kern ligt in het concept van gesloten kringlopen. Alle gebruikte materialen zouden na hun gebruik in het ene product, nuttig dienen te worden ingezet in een ander product. Hierbij zou geen kwaliteitsverlies mogen zijn en alle restproducten moeten kunnen worden hergebruikt of milieuneutraal zijn. Deze kringloop is dan compleet; Duurzame ontwikkeling wil de huidige generatie in haar noden voorzien, zonder de mogelijkheden daartoe voor de volgende generatie te beperken. De Cradle-to-Cradle (C2C) filosofie gaat verder en wil voorzien in onze eigen noden, maar ook de toekomstige generaties van meer mogelijkheden voorzien. Het motto daarbij is probeer goed te zijn in plaats van minder slecht!
Auteur: prof.ir. W. Zeiler