Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Gebouwen met veel glas in de gevel komen in Nederland en in Europa steeds meer voor. Het overvloedige gebruik van glas dragen bij aan een hightech imago en de transparantie geeft de gebouwen een prestigieus karakter. Het vele glas leidt in perioden met veel zonnestraling echter wel tot problemen. Wanneer er bouwkundig onvoldoende rekening is gehouden met deze mogelijke problemen, kan het thermische comfort alleen aanvaardbaar worden gehouden door middel van gebouwinstallaties. Dit leidt tot een hoge koellast en dus een hoog energiegebruik. En van de mogelijke bouwkundige maatregelen is het aanbrengen van voorzieningen in de gevelzone ter beperking van de toetreding van zonnestraling. Hierbij worden actieve gevels als een doeltreffende en architectonische fraaie oplossing gezien. Actieve gevels zijn daarom vooral onder architecten populair. Zonder twijfel worden daarbij tegenover de opdrachtgever allerlei bouwfysische en installatietechnische voordelen naar voren gebracht. Het is echter waarschijnlijk dat architecten voor actieve gevels kiezen omdat je er heel mooie transparante gebouwen mee kunt maken. Let wel: kunt, want het gaat nogal eens mis en ook de voordelen vallen soms tegen.
Een actieve gevel is in principe opgebouwd uit twee aparte beglazingen met daartussen een spouw, waarin lucht stroomt. Deze spouw is meestal voorzien van een zonwering. In de winter moet de spouw als klimatologische buffer werken en in de zomer moet hierdoor de koellast worden verminderd door de opgewarmde spouwlucht door ventilatie af te voeren.
Auteur(s): rof. ir. Nico Hendriks