Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
De natuurlijke ventilatiemogelijkheden in hoogbouw staan wereldwijd op dit moment steeds meer in de belangstelling. Het heeft te maken met de volgende aspecten: voldoen aan de wens bij gebruikers om contact met buiten te ervaren; correctiemogelijkheden voor het binnenklimaat als airconditioning niet volledig voldoet; een toenemende interesse in het gebruik van natuurkrachten om energie op te wekken en het klimaat te beheersen; reductie van het ventilatorenergiegebruik. Bij grote en hoge gebouwen (> 25.000 m2 b.v.o) kan het ventilatorenergiegebruik oplopen tot meer dan een miljoen kilowattuur per jaar; reductie op het koelenergiegebruik door het toepassen van vrije koeling.
Al jaren worden kunstenaars en architecten genspireerd door hoogbouw (guur 1). Vorm en techniek kunnen in elkaar overlopen. De zoektocht naar nieuwe mogelijke vormen is nog lang niet afgelopen. Het ventilatiesysteem zou een aanvullende vorm van inspiratie kunnen worden. Een hoogbouwplastiek van Kasimir Malevitch (St. Petersburg, 1926). – FIGUUR 1 Bij diverse hoge gebouwen worden op dit moment al te openen ramen opgenomen, waarbij het tweede huidraam (Kastenfenster) of de tweede tweedehuidgevel/faade al het meest worden toegepast. Bij het Swiss RE-gebouw is het gebouw opgedeeld in segmenten, gestapelde atria, die op gunstige momenten via de tweede huid, natuurlijk kunnen worden geventileerd (guur 2). Bij hoge gebouwen hebben hybride ventilatiesystemen het meeste kans van slagen. Op momenten dat het gunstig is wat betreft windsnelheid en temperatuur kan natuurlijk worden geventileerd of een deel van het ventilatiesysteem kan gebruik maken van natuurkrachten. Omdat een hoog ventilatievoud dan geen energie kost, komt dit ook ten goede aan de luchtkwaliteit. Het ventilatievoud kan worden verhoogd als de omstandigheden dit mogelijk maken.
Auteur(s): r.ir. P. van den Engel