Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Een betrouwbare levenscycluskostenanalyse wordt steeds belangrijker als methode voor beslissingsondersteuning binnen het facilitairmanagement. Het in dit artikel beschreven onderzoek analyseert de huidige stand van onderzoek op het gebied van de onzekerheden in de berekening van de levenscycluskosten.
Het onderzoek toont aan dat de analyse van vastgoed gerelateerd is aan belangrijke voorspellingsonzekerheden als gevolg van de lange levensduur. De bepalingsmethoden voor levenscycluskosten die momenteel gebruikt worden in de bouwsector zijn meestal deterministisch en houden geen rekening met deze onzekerheden. Dit onderzoek richt daarom op berekeningsmethoden voor de levenscycluskosten die rekening houden met onzekerheden. Daarom worden gebruikelijke methoden binnen de economische sector getransformeerd naar de bouwsector en toegepast op een voorbeeldgebouw. De toegepaste methoden waren een gevoeligheidsanalyse, een scenarioanalyse en een risicoanalyse in termen van een Monte Carlo simulation1. Deze simulatie is een stochastische methode die, op basis van kanstheorie, een numerieke oplossing van problemen die niet analytisch oplosbaar zijn mogelijk maakt.Door het toepassen van deze methoden kunnen onzekerheden worden gedentificeerd en, meer specifiek, gekwantificeerd. Het blijkt dat de onzekerheden voor het gepresenteerde voorbeeldgebouw vooral in de investeringskosten en de reparatiekosten liggen. Daarnaast wordt aangetoond dat ook de kortingsgrootte en de specifieke gasinflatie een grote invloed hebben op de levenscycluskosten. Door de definitie van de minimale en maximale constellatiewaarden voor het rekenvoorbeeld, leveren de resultaten een absolute kostenrange op van 9 miljoen tot 256 miljoen over een observatieperiode van 50 jaar. Door het opnemen van waarschijnlijkheden binnen een Monte Carlo simulatie kan echter worden aangetoond dat deze constellaties niet zullen optreden in de werkelijkheid. Gezien de aannames die zijn gedaan, kan de kostenrange worden beperkt van 25 miljoen tot 42 miljoen met een kans van 80%. Al met al kan worden vastgesteld dat de onzekerheden in het bepalen van de levenscycluskosten voornamelijk resulteren in onzekerheden over de exogene inputvariabelen, zoals de rekenrente en de specifieke inflatie.In principe kunnen deze onzekerheden niet gelimineerd worden, maar alleen worden beperkt tot een bepaalde mate. De ontwikkelde aanpak van het gebruik van de methoden van investeringstheorien in de bouw biedt de mogelijkheid om het volledige scala van levenscycluskosten te omvatten in het besluitvormingsproces, in plaats van alleen de deterministische waarden. Daarnaast kunnen de beslissingsonzekerheden aanzienlijk verminderd worden door de kennis van de bijbehorende kansverdeling van deze kosten. Echter, de veerkracht van de resulterende risicoprofielen is altijd afhankelijk van de onderliggende gegevens en aannames, en moet daarom altijd worden onderzocht, geoptimaliseerd en onderbouwd door verdere onderzoeken.
Auteur(s): Dipl.-Wirt.-Ing. Charlotte Buhl, RWTH Aachen