Nee, en dat is maar goed ook! Dat is niet omdat bestaande contractvormen niet deugen, maar omdat werken met het Bouw Informatie Model – en dus als BIM-partners – toch echt iets heel anders is. En dat ‘anders’ vraagt, nee, eist, goed stil te staan bij de juridische aspecten. Op die manier kunnen de partners in een BIM-project hun risico’s het beste inschatten en beheersen.
BIM houdt in elk geval het ontwikkelen en/of gebruik van een driedimensionale grafische weergave in, waarin de geometrie wordt vastgelegd in een gerelateerde database met alle overige data. En voor elke vorm geldt dat het BIMmodel een vliegwiel vormt om in de keten samen te werken; juist door de vele mogelijkheden om informatie uit te wisselen en kennis te delen gedurende het bouwproces.In de loop der jaren verschenen er overigens verschillende typeringen voor het gebruik van BIM. Koud twee jaar terug onderscheidde men nog ‘central BIM’ enerzijds en ‘aggregrated’ anderzijds. Met ‘central BIM’ werd aangegeven dat bouwpartners gezamenlijk in één model werkten, waarbij nauwe afstemming moet plaatsvinden wie op welk moment welke aanpassingen aanbracht. Deze vorm wordt nog maar zelden toegepast, momenteel is het ‘aggregated’, ofwel het samengevoegde model, in de praktijk de meest gebruikte. Een van de redenen hiervoor is dat in een samengevoegd BIMmodel de afzonderlijke bijdragen van de bouwpartners goed zijn af te bakenen. Elke bouwpartner werkt in zijn eigen model (aspectmodel). Periodiek vindt er een overzetting plaats van de informatie naar het samengevoegd BIMmodel, het model dat doorgaans wordt opgeleverd.
Auteur(s): Mr. M (Margreet) van Deurzen, adviseur aanbesteden en bouwcontractzaken Uneto-VNI
Lees verder in PDF.