Meting van de energetische kwaliteit van individuele woningen
Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Hoe kun je de energetische kwaliteit van een individuele woning meten? Enkel het gasgebruik meten is niet voldoende, omdat de bewoner zuinig of juist niet zuinig kan stoken. Hoeveel gas is nodig voor warm tapwaterbereiding? Was het een strenge winter? De in dit artikel beschreven methodologie bepaalt de energetische kwaliteit met drie verschillende methoden. Door de resultaten onderling te vergelijken, verkrijgen we inzicht in de energetische kwaliteit van een individuele woning.
Sinds de introductie (in 1995) van de EPC (Energie Prestatie Coëfficiënt) worden er steeds strengere eisen gesteld aan de energiezuinigheid van woningen. Indachtig het spreekwoord ‘meten is weten’ zouden we graag willen meten wat daar in de praktijk van terechtkomt; niet alleen bij grote groepen woningen, maar vooral bij individuele woningen. Het gemeten energiegebruik van een woning is niet altijd een goede maat voor de energetische kwaliteit van de woning, omdat het meten een aantal moeilijkheden met zich meebrengt. De belangrijkste daarvan is de grote invloed die individuele bewoners hebben op het energiegebruik van hun woning, bijvoorbeeld doordat ze verschillende binnentemperaturen zullen instellen. Een studie van RIGO uit 2009 concludeerde: ‘De spreiding in het gasverbruik van woningen in hetzelfde project bleek door het gedrag van de bewoners zo groot dat er geen statistisch significante relaties konden worden vastgesteld tussen energieprestatie en gasverbruik.’ Naast de invloed van de bewoners speelt dat het gasverbruik voor warm tapwater en ruimteverwarming moeilijk met enige nauwkeurigheid zijn te scheiden. Ook zal het gasverbruik hoger zijn in strenge winters. De vraag rijst, of er een methode bestaat waarmee de energetische kwaliteit van een woning kan worden gemeten in plaats van berekend, met uitsluiting van voornoemde invloeden.
Auteur: F.G.H. (Frans) Koene, TNO