Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Er is een globale methode ontwikkeld om realistisch gebouwgebruik in een kantoorgebouw te integreren in een onzekerheidsanalyse voor het energiegebruik. Dit gebeurt via een modulair en stochastisch gedragsmodel. Het gedragsmodel bestaat uit submodellen voor bezetting, gebruik van zonwering, openen van het raam, sturing van het kunstlicht en warmteproductie door kantoorapparatuur. Alle submodellen zijn geselecteerd op basis van een literatuurstudie. Deze methode wordt toegepast in een Monte Carlo-analyse van de onzekerheid door gebouwgebruik op gesimuleerde energiebehoeften van een kantoorgebouw.
INLEIDING De laatste decennia is er grote vooruitgang geboekt met onderzoek naar dynamische gebouwsimulatie. dit heeft quasi volgroeide computermodellen opgeleverd van de fysische processen in gebouwen en energiesystemen. Hierdoor zijn gedetailleerde studies te maken van de werking, en dus de energieprestatie, van gebouwen en het bereikte comfort in gebouwen. Het is dan ook logisch dat het gebruik van deze simulatiepakketten is doorgedrongen tot de commercile wereld.echter, het comfort en energiegebruik van een gebouw is niet alleen afhankelijk van het gebouw en systeemontwerp. Ook de aanwezigheid en controlebeslissingen van de gebruikers zijn belangrijk. Deze complexe interactie wordt in de hedendaagse praktijk van gebouwsimulatie sterk vereenvoudigd door het gebruik van geschatte, deterministische gebruikersprofielen. Op deze manier worden mogelijke adaptieve ingrepen, zoals het openen van een raam, verwaarloosd. de daarmee samenhangende onzekerheid van de . simulatieresultaten wordt zo niet meegenomen.
Auteur(s): Ir. W. (Wout) Parys, prof.dr.ir.-arch. D. (Dirk) Saelens en em.prof.dr.ir.-arch. H. (Hugo) Hens, K.U.Leuven, Afdeling Bouwfysica