Waterstof: de weg naar een hernieuwbare energie-economie
Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Ons klimaat is aan het veranderen en het feit dat dit veroorzaakt wordt door de mens is een net zo vaststaand wetenschappelijk feit als dat de aarde rond is of dat de zwaartekracht is. Recentelijk is een zogenaamde 5-σ ‘gouden standaard’ gepasseerd door gebruik te maken van drie onafhankelijke data- bronnen [1], om te bepalen dat we het antropogene tijdvak zijn binnengegaan. Deze gouden standaard wordt overal in de wetenschap gebruikt; bij het testen van medicijnen, bij kosmologie en om het bestaan van het Higgsdeeltje aan te tonen, een deeltje dat alles massa geeft en als zodanig de zwaartekracht. De waarschijnlijkheid geassocieerd met de gouden standaard is 1:3.500.000. Dat betekent dat klimaatsceptici die een in 3,5 miljoen kansen de juiste achten en zij tegen alle waarschijnlijkheid in, niet alleen hun eigen inzet op het spel zetten, maar de hele aarde als een mensvriendelijke omgeving. De voornaamste drijvende kracht achter de klimaatverandering is de CO2 -concentratie in onze atmosfeer, op dit moment 407,4 ppm [2] en stijgend. De wereldwijde emissies nemen toe, hetgeen leidt tot een temperatuurstijging van meer dan 2°C. Dat leidt mogelijk tot een op hol geslagen klimaateffect.[3]
Het verlagen van de CO2 -concentratie in de atmosfeer is nodig, maar zonder iets aan de emissies te doen blijft het dweilen met de kraan open. De eerste en belangrijkste interventie moet een wereldwijde transitie naar hernieuwbare energie zijn. Op dit moment is de wereldwijde energie consumptie ongeveer 18,3 TWy/y oftewel een continu vermogen van 18,3 TW. [4] De zon levert ons zo’n 10.000 maal deze hoeveelheid, zo volstaat het 10% van het oppervlak van Australië met zonnepanelen te bedekken om de gehele wereldbehoefte aan energie te dekken. Ook windenergie heeft een enorme potentie: 1,5% van de oppervlakte van de Stille Oceaan met windturbines is voldoende voor de wereldbehoefte. [5] Alle andere hernieuwbare bronnen tezamen vallen hierbij in het niet. Het is dan ook geen vraag wat de dominante hernieuwbare energiebronnen voor de benodigde energietransitie zullen zijn. Zon en wind kunnen overal ter wereld geoogst worden maar op sommige plekken is er meer overvloed. In zon- en windrijke gebieden kan 2,5-3,0 maal zoveel geoogst worden dan op land in Noordwest-Europa [6]. Daarom is het zinvol hernieuwbare energie in dergelijke gebieden te winnen en ze te transporteren naar waar er behoefte aan is. De afweging is of de hogere productie opweegt tegen de additionele lasten van opslag en transport.
Auteurs: Peter Luscuere, Ad van Wijk