Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Het komt regelmatig voor dat verwarmingslichamen in gebouwen zijn geplaatst terwijl dit hoogstwaarschijnlijk volstrekt overbodig is. Ook worden er complete gevels dubbel uitgevoerd om een probleem te voorkomen dat wellicht niet bestaat. Het betreft dan een oncomfortabele situatie door koudeval of asymmetrische straling, waarbij door ventilatievoorzieningen veroorzaakte tocht of koudeval buiten beschouwing blijft. Een zorgvuldiger installatietechnisch en bouwkundig ontwerp is gewenst. Door meer aandacht te schenken aan het veronderstelde probleem kan worden bespaard op grondstoffen, ruimte, energie en veel geld. Verder ontwikkelde en nauwkeurigere vuistregels om (comfort)problemen te voorkomen, zullen de risico’s voor de adviespraktijk vooraf inzichtelijk maken.
GEEN RISICO
Eind jaren negentig is de bouw massaal overgestapt op het toepassen van HR++-glas of low-e glas, al dan niet met een gasvulling in de spouw. Door het toepassen van een low-e coating in dubbel glas (op laag 3) was het mogelijk een enorme sprong voorwaarts te maken in het verlagen van de U-waarde (warmtedoorgangscoëfficiënt) van glas. Bij enkel glas moest in het verleden gerekend worden met een U-waarde van 5,7 W/m2 K en voor dubbel glas met 2,8 W/m2 K. Door de ontwikkeling van de low-e coating was het mogelijk glas te fabriceren met een U-waarde van 1,1 W/m2 K (en met gasvulling zelfs nog lager) [1]. Voordat HR++-glas en low-e glas massaal werden toegepast was het noodzakelijk bij ieder raam een verwarmingslichaam te plaatsen, aangezien er anders een groot risico op koudeval of asymmetrische straling ontstond. Installatietechnische ontwerpers willen nog steeds geen enkel risico lopen en plaatsen derhalve “voor alle zekerheid” toch maar een verwarmingslichaam bij ieder raam. Dit leidt tot onnodig gebruik van materialen, ruimte en energie.
Auteurs: Prof.ir. E. (Elphi) Nelissen, decaan van de faculteit Bouwkunde en hoogleraar Building Sustainability, TU Eindhoven, en oprichtster/directeur Nelissen Ingenieursbureau bv; S (Suzan) Timmers, masterstudent TU/e, unit BPS