Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Legionella in drinkwater, het wonen aan drukke verkeersaders of nabij hoogspanningslijnen en de veiligheid rond Schiphol; het zijn hoogoplopende kwesties die laten zien dat er lang niet altijd overeenstemming bestaat over hoe we in Nederland omgaan met risicos in onze leefomgeving. Voormalig staatssecretaris van Milieu Van Geel pleitte meermalen in de media voor een meer rationele beoordeling van ernst en urgentie van risicos om er vervolgens gepaste aandacht en middelen aan te besteden.
Waarom maken we ons zo druk over een kleine en onzekere kans op kinderleukemie door hoogspanningslijnen, terwijl we ons ogenschijnlijk nauwelijks bekommeren over de vele dodelijke slachtoffers die het dagelijkse verkeer eist, of nog erger, zorgeloos ons zoveelste sigaretje opsteken. Het lijkt haast wel of onze zorg over risicos niet proportioneel, maar juist omgekeerd evenredig is met de kans er aan te overlijden (zie figuur 1). Hoeveel miljarden moeten we uitgeven om ons drinkwaternet in heel Nederland te vrijwaren van de legionella bacterie als we daarmee slechts een beperkt aantal gevallen van de veteranenziekte voorkomen? Misschien wel de helft van de infecties wordt immers op vakantie in het buitenland opgelopen. Een weeralarm wordt onderhand zo snel afgegeven dat de maatschappelijke kosten in geen enkele verhouding lijken te staan tot de vermeden schade. Treinen rijden niet, kinderen, studenten en werknemers vroeg naar huis ter vermijding van zelfs het kleinste ongemak. Niemand wenst de schuld te krijgen, dus trekken de kennisinstituten steeds eerder aan de bel.
Auteur(s): A.E.M. de Hollander en A.H. Hanemaaijer