Nieuw onderzoeksmodel voor het begrijpen van binnenmilieu basisscholen en effecten op kinderen

Uit onderzoek blijkt, dat zelfs wanneer aan de richtlijnen wordt voldaan en binnenmilieucondities ‘comfortabel’ genoeg lijken, het verblijf in (school)gebouwen niet goed is voor ons welzijn [1]. Dit kan liggen aan dat deze richtlijnen gebaseerd zijn op enkelvoudige dosis-respons relaties voor het voorkomen van negatieve effecten, en dat de criteria bepaald zijn voor een gemiddeld (standaard) volwassen persoon. Er wordt voorbij gegaan aan het feit dat we met individuen te maken hebben in verschillende scenario’s (e.g. woning, kantoor, school) en situaties (e.g. achter een bureau zitten schrijven, luisteren naar de leraar, koken, slapen). Andere stressoren (fysisch, fysiologisch, persoonlijk, psychologisch en sociaal) en hun geïntegreerde effect in de tijd, evenals mogelijke interacties tussen stressoren op binnenmilieuniveau, en interacties tussen lichamelijke reacties op mensniveau, worden niet meegenomen.

In de afgelopen jaren is duidelijk geworden dat er behoefte is aan een ander onderzoeksmodel. Een model dat wel in staat is symptomen en klachten in specifieke situaties te verklaren, en die wellicht zelfs naar een positief effect kan keren. Recent is een dergelijk onderzoeksmodel geïntroduceerd Figuur 1) [2]. Dit model neemt andere stressoren, geïntegreerde effecten, zowel positief als negatief, en interacties op binnenmilieu- en mensniveau mee, en houdt rekening met de behoeften en wensen van het individu.