“Herziening van het Nederlandse milieu en klimaatbeleid”
Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.
Dit artikel begint met de bespreking van het milieubeleid, gevolgd door het Nederlandse klimaatbeleid. Er wordt een vergelijking gemaakt tussen de maatschappelijke kosten op projectniveau van beide beleidslijnen. Meer in het bijzonder wordt de investeringseffectiviteit van kooldioxideopslag in de bodem te Barendrecht besproken. De Nederlandse overheid is tenslotte voornemens belastinginkomsten, zelfs in tijden met economisch zwaar weer, als subsidiegelden aan te wenden ter realisering van dit opslagproject. Het artikel eindigt met aanbevelingen en noodzakelijke beleidswijzigingen, mede ter versterking van de concurrentiepositie van het midden- en kleinbedrijf, ten opzichte van grote energiebedrijven en voor de realisering van een betaalbare, risicoloze duurzame samenleving.
Het Nederlandse milieubeleid voor de gebouwde omgeving wordt gekenmerkt door een twee sporen beleid. Het ene spoor betreft wettelijke voorschriften, hoe energiezuinige gebouwen moeten worden geconcipieerd. Het beleidsmiddel hiertoe is de Energie Prestatie Normering (EPN). Het tweede spoor betreft overheidssubsidies voor duurzame energieproducten. Door middel van het vigerende subsidiebeleid wordt sturing gegeven aan de introductie van innovatieve duurzame producten, zoals photovoltaïsche zonnecellen, elektrische warmtepompen en windturbines, maar ook de verbetering van gas, olie, kolen en kerncentrales. Door het tweesporenbeleid bepaalt de Nederlandse overheid wat energiezuinigheid is en hoe invulling moet worden gegeven aan duurzaamheid in de gebouwde omgeving.
Auteurs: H.W. van Dorp en ir. A.H.H. Schmitz.