Terug naar de kennisbank

Belang binnenmilieu in levenscyclusanalyse van woningen

Interesse?

Download dan direct de PDF of lees eerst het beknopte overzicht.

In de huidige computerprogramma’s om levenscyclusanalyses voor woningen uit te voeren wordt de blootstelling van bewoners aan emissies uit bouwmaterialen naar het binnenmilieu niet meegenomen. In dit onderzoek is een rekenmethode ontwikkeld om de gezondheidsschade als gevolg van deze blootstelling uit te rekenen en te vergelijken met de gezondheidsschade als gevolg van emissies tijdens de productie- en afvalfase van de bouwmaterialen en van de woning zelf. Uit de resultaten blijkt dat de bijdrage van emissies uit bouwmaterialen naar het binnenmilieu een significante bijdrage leveren aan de totale gezondheidsschade van de woning. Met de voorgestelde methode worden de positieve effecten van ventilatiesystemen op de gezondheid van de bewoners zichtbaar in de levenscyclusanalyse van woningen.

Duurzaam bouwen staat sinds enkele decennia volop in de belangstelling in de westerse wereld. Er zijn dan ook veel verschillende methodes ontwikkeld om de duurzaamheid van gebouwen te bepalen. Een van deze methodes is levenscyclusanalyse (LCA). Hierin wordt het gebouw van wieg tot graf geanalyseerd, waarbij een breed scala aan milieueffecten wordt meegenomen. Er zijn reeds een aantal computerprogramma’s ontwikkeld om de milieubelasting van woningen door middel van LCA’s uit te voeren, zoals Ecoquantum en Greencalc in Nederland, en BEAT 2000 in Denemarken [1-3]. In deze programma’s wordt tot nu toe echter het binnenmilieu van woningen niet meegenomen [1-2,4].
In het buitenland zijn LCA-methodes ontwikkeld waarin het binnenmilieu wel wordt meegenomen, maar slechts in beperkte mate. In het programma BEES bijvoorbeeld wordt de totale hoeveelheid vluchtige organische stoffen (VOS) bepaald die uit bouwmaterialen vrijkomt [5]. In dit artikel wordt een meer specifieke methode gepresenteerd om de gezondheidsschade als gevolg van emissies uit bouwmaterialen naar het binnenmilieu mee te nemen in de LCA van woningen. Deze gezondheidsschade kan dan worden vergeleken met de gezondheidsschade die optreedt in de rest van de levenscyclus van de woning (de productie van de bouwmaterialen en de afvalverwerking).

Auteur: dr. A. Meijer, TU Delft, Onderzoeksinstituut OTB
“ Het in dit artikel beschreven onderzoek maakt deel uit van een afgerond promotieonderzoek aan de afdeling Milieukunde van de Universiteit van Amsterdam.”
Lees meer in de PDF